Neurologia dziecięca w Niemczech

Kierunek „neurologia dziecięca” w Niemczech jest jednym z najbardziej rozwiniętych. Potężne zaplecze techniczne niemieckich klinik umożliwia wykrywanie chorób układu nerwowego w najwcześniejszych stadiach rozwoju, kiedy leczenie i profilaktyka przynoszą najbardziej wymierne efekty. Ogromne doświadczenie pracy neurologów niemieckich z dziećmi pozwala nam znaleźć podejście do każdego małego pacjenta, ułatwiające mu przejście badania neurologicznego, które wymaga niemałej siły i cierpliwości.

Program diagnostyki patologii układu nerwowego u dzieci i młodzieży został opracowany przez niemieckich specjalistów z uwzględnieniem specyfiki organizmu dziecka, w oparciu o najnowsze osiągnięcia niemieckiej neurologii dziecięcej. Przejście specjalnego badania neurologicznego dziecka może być zalecane po zakończeniu ogólnego programu diagnostycznego w Niemczech i wykryciu odchyleń w stanie układu nerwowego dziecka, a także w przypadku wystąpienia następujących dolegliwości:

• częste bóle głowy,
• napady zawrotów głowy i niepewny chód,
• zaburzona koordynacja ruchów,
• nawracające stany przedomdleniowe i omdlenia,
• ból pleców (w okolicy kręgosłupa) i szyi,
• naruszenie wrażliwości skóry, uczucie pełzania "gęsiej skórki" na skórze niektórych części ciała,
• zaburzenia ruchu: niedowłady i porażenia, wzmożone napięcie poszczególnych mięśni, drżenie (drżenie), powtarzające się drgawki, tiki itp. 

• Rozmowa z neurologiem i zebranie wywiadu ogólnego i neurologicznego.
• Badanie ogólne i neurologiczne dziecka, w tym ocena orientacji w czasie i przestrzeni, funkcji utrzymywania równowagi, koordynacji ruchów i pracy zespołowej mięśni, odruchów ścięgnistych, chodu, mowy oraz postawy przyjmowanej przez dziecko podczas badania.
• Ocena stanu psychicznego i poziomu rozwoju umysłowego dziecka.
• Ogólne badanie kliniczne, w tym pomiar temperatury ciała, ciśnienia krwi, częstości oddechów i tętna, wysycenia krwi tętniczej tlenem.
• USG narządów jamy brzusznej.
• EKG - elektrokardiografia z interpretacją uzyskanych danych.
• EEG - elektroencefalografia, która polega na rejestrowaniu potencjałów bioelektrycznych mózgu w stanie spoczynku.
• EEG z rejestracją potencjałów wywołanych pojawiających się pod wpływem bodźców zewnętrznych: wzrokowych (VEP), słuchowych (AEP), somatosensorycznych (SSEP) itp.
• Diagnostyka laboratoryjna, w tym ogólnokliniczna oraz zaawansowane badania biochemiczne krwi i moczu.
• Ocena stanu kręgosłupa przez ortopedę.
• Szczegółowe orzeczenie lekarskie dotyczące stanu układu nerwowego dziecka.
• Kolegialne omówienie wyników badania lekarskiego dziecka.

Badanie dzieci cierpiących na częste bóle głowy i epilepsję przeprowadza się tylko wtedy, gdy rodzice mają w rękach wyniki badań wstępnych! 

Ostrzeżenie! Program diagnozowania patologii układu nerwowego u dzieci i młodzieży zakłada obowiązkowe towarzyszenie dziecku przez jednego z rodziców. 

Przyczyną nieprawidłowej pracy układu nerwowego u dzieci jest często zmęczenie nagromadzone w wyniku zaburzeń snu.

W celu wykluczenia czynnika zaburzeń snu można zalecić dodatkowe badanie somnologiczne obejmujące:

• polisomnografia – kompleksowa diagnostyka ciała śpiącego dziecka, mająca na celu identyfikację zaburzeń występujących podczas snu,
• całodobowy monitoring EKG, czyli monitoring metodą Holtera,
• codzienna kontrola wysycenia krwi tętniczej tlenem (pulsoksymetria),
• monitorowanie przepływu powietrza podczas oddychania zgodnie z ruchami mięśni brzucha i klatki piersiowej,
• wideomonitoring pozycji ciała śpiącego dziecka,
• EEG - elektroencefalografia, pomiar aktywności elektrycznej mózgu podczas snu i czuwania,
• elektromiografia (EMG), która dostarcza informacji o nieświadomych skurczach mięśni,
• elektrookulografia (EOG) - rejestracja stanu i ruchu gałek ocznych w fazach szybkiego i wolnego snu,
• szczegółowy raport medyczny.
• kolegialne omówienie wyników badania lekarskiego dziecka.